Blog: Denk groot, doe klein

Een buis met stromend warm water, onder de grond op weg naar gebouwen. Warmtenetten zijn één van de belangrijkste oplossingen om tegen het midden van deze eeuw onze huizen warm te houden en in een warm bad of douche te kunnen stappen, en dat zonder aardgas. Maar hoe zorg je ervoor dat een warmtenet tot realisatie komt?

Over een jaar of 2 heeft elke gemeente een transitievisie voor warmte. Dan is duidelijk in welke wijken wanneer welke oplossing het beste past. Initiatieven voor warmtenetten schieten nu als paddenstoelen uit de grond. Steeds vaker zijn de bronnen hierin duurzaam zoals aardwarmte, restwarmte of biomassa. Veel wijken en buurten zijn geschikt voor het aanleggen van een warmtenet dat van alle aardgasloze oplossingen vaak de laagste kosten voor de maatschappij kent.

Maar warmtenetten komen niet vanzelf. De rendementen die door warmteleveranciers worden gehaald maakt dat risico’s in beperkte mate worden genomen. En dat terwijl aanbod van (rest)warmte en de warmtevraag kunnen wijzigen door bijvoorbeeld energiebesparing. En tot op welke hoogte houd je rekening met toekomstige afnemers als je de keuze maakt hoe dik je de buis aanlegt? Onzekerheid in de markt over wet- en regelgeving helpt hierbij ook niet.

“Denk groot, doe klein”

Het ontwikkelen van warmtenetten is een complex proces met veel afhankelijkheden, belanghebbenden en veranderingen van mensen en situaties, terwijl we gelukkig worden van het gevoel van controle en het ondernemen van actie. We hebben kleine stappen nodig waarvan we de successen vieren. Zo komen we vol energie steeds dichter bij het grote einddoel.

Kleine stappen kunnen we zetten door gefaseerd te ontwikkelen en op korte termijn gebouwen aan te sluiten die zich daar goed voor lenen. Denk hierbij aan natuurlijke vervangingsmomenten in commercieel vastgoed, maatschappelijk vastgoed als voorbeeldfunctie, appartementencomplexen of nieuwbouw. Op de middellange termijn kunnen gebouwen aansluiten op het warmtenet die nu nog (te) lastig zijn, bijvoorbeeld particuliere woningeigenaren. De uitkomsten van de transitievisies en uitvoeringsplannen per wijk geven in dat perspectief meer zekerheid van toekomstige warmtevraag. Dat vergroot financieringsmogelijkheden van toekomstbestendige infrastructuur met bijvoorbeeld energiefondsen.